مرجع تخصصی شيمي و نفت

همون طور که می دونيد ويژگی های مکانيکی پلاستيک ها برای استفاده در بسياری از کاربردها کافی نيست. يکی از راه های حل اين مسئله، استفاده از تقويت کننده ها است. تقويت کننده ها موادی هستند که به دو شکل اصلی ذره ای و ليفی برای بهبود ويژگی های مکانيکی پلاستيک با آن مخلوط می شوند. ترکيبات حاصل از اين اختلاط، چندسازه (کامپوزيت) نام دارند.

تقويت کننده های ذره ای شامل پودرهای معدنی (مثل تالک)، فلزی و آلی (مثل دوده) هستند. مهم ترين تقويت کننده ليفی، الياف شیشه است. البته در جايی که ويژگی های مکانيکی بهتری مورد نياز باشه، از الياف محکم تری مثل الياف کربن، الياف پلی آميد (مثل کولار) و الياف ويژه ديگر استفاده می شه.

در چند سال گذشته توجه به استفاده از مواد طبيعی برای تقويت پلاستيک ها زياد شده. بيشترين کار در اين زمينه روی چندسازه های دارای پودر چوب، خاک اره و موادی از اين دست شده. استفاده از الياف طبيعی مثل کتان، کنف و الياف سلولزی ديگه برای تقويت پلاستيک ها هم در اين راستا زمينه تحقيقاتی نسبتا جديدی به شمار ميره. اين الياف علاوه بر قابليت بازگشت به طبيعت، نسبت به الياف تقويت کننده ديگر ارزان ترند و در کاربردهايی که ويژگی های مکانيکی چندسازه های شيشه ای بيش از حد لازم است، قابل استفاده اند. تخمين زده می شه که اين مواد توان در اختيار گرفتن ۱۰ تا ۱۵ درصد بازار الياف تقويت کننده پلاستيک ها را دارند.
الان الياف طبيعی در مقياس تجاری هم توليد می شوند که می تونيم از اين بين دو محصول Durafibre و Durafill را مثال بزنيم که شرکت Cargill کانادا عرضه می کنه.